Enes Dokuz Kişisel Bloğu

30 Mart 2014 seçimi ardından sosyal medyalarda ve sözlüklerde yükselen sesler üzerine kendimi bu yazıyı yazmaya zorunlu hissettim.

Hiçbir zaman siyaseti ne dinlemeyi ne de konuşmayı sevdim zaten bu yazıda da siyasetten bahsetmek gibi bir amacım yok tek derdim insanların birbirlerine olan saygısını nasıl yitirmiş olması.

Nitekim görünen o ki insanlarda ki bu kibir bu öfke fıtratında da olmuş olsa durdurulacak gibi değil. Demokratik bir ülkede yaşadığımızı iddia ediyoruz. İstediğimizi savunma ve yaşama hakkından bahsediyoruz ama sırf bizim gibi düşünmediği için bu ülkenin insanlarına cahil gözüyle bakıyoruz. Hem de hiç azımsanmayacak bir kitleye.

Sen X partisini savunabilirsin ve bu senin en büyük hakkın ama neden bir başkası Y partisini destekliyor diye onu nasıl “CAHİL” görürsün anlamış değilim. İnsanın istediği partiyi savunması ve onu destelemesi nasıl cahillik olur? Bu nasıl bir bencilliktir? Bu nasıl bir egodur?

Etrafta dolaşan haberlere inanabilirsin ve kimsede sana “Neden inanıyorsun? Bak adamı düşürmek için çamur atıyorlar.” diyemez inanmak da inanmamak da senin seçimin ve bunda özgürsün. Ama bunu sana söyleyen insan o haberlere inanmayıp desteklediği kişiyi savunmaya devam ediyorsa sende ona saygı göstermelisin ona “Ne kadar cahilsin. Görmüyor musun adam ülkeyi dolandırıyor çaldı çırptı ülkeyi becerdi. Hala nasıl aptal gibi onu destekleyebiliyorsun.” Diyemezsin.

Madem özgür bir ülkede yaşadığımıza inanıyoruz hoşumuza gitmeyen durumları protesto etmek için meydanlara dökülüp haklı davamızı göstermeye çalışıyoruz. O halde bizim gibi düşünmeyen insanları da düşüncelerinden ötürü ötekileştirmeye hakkımız yok.